La cigale et la fourmi comme vous ne l'avez jamais entendue: avec l'accent arabe!
La cigale et la fourmi
Ji counis un’cigale qui fisit du tam-tam.
Il cassit lis z’orilles aux misios it aux dames,
Avic son mandoline, son guitare it banjo.
Il chantit tout l’iti borquoi il fisit chaud,
Mis l’iti ist fini it maint’nant y fit froid.
Ti en as rian bor bouffi, bor pleuri ti en as l’droit.
Alors, il va trouvi la formi, sa marraine,
Qui c’ist un tris vieill’ fille qui s’appill’ Philomène.
Il loui dire : "Fir’plaisir, prite-moi un peu d’couscouss
Bor qui ji souis mangie jousqu’à c’qui l’hirbe y pousse
Ou bian ti mi doun’ras un peu di vermisseau,
Qui ji crois lis picheurs y z’appillent asticots."
La formi kif-kif pircipteur, l’argent y prite pas.
Il loui dire : "Qu’ist-ce-ti fire quand di froid y en a pas ?
- Li jor, ji souis chanti, ou ji danse la java,
Lis tangos, lis rumbas, la nuit ji dormiras.
- Ah ! Ti chantes et ti danses ! Vas-ten y nal bébek,
C’ist tri bian fit bor toi, maint’nant ti claques di bec,
Va danser la java vic tambour it trompittes,
Ji ti dis bian bonsoir it ji forme mon finitre."
Alors, Madame Cigale y s’a trouvi tris mal,
It li soir di Ramdam, il crive à l’hôpital.
Citt’pauvr’Madame ist mort borquoi il avit faim,
It la formi y crive borquoi y mange trop bien.
Mortalité :
Meillore di bon z’argent avic grand magasin
Qu’un tam-tam manifique qui l’embête lis voisins.
Ti prendras Banania si ti en as l’appitit,
It si c’ist bor li contrire, ti prends pilules Dupuy.
Extrait d’un recueil de fables avec une transcription d’accent d’Afrique du Nord.
Editions Art et Comédie N° 83. 1948.